Na twee jaar van intensieve zorg en overweldigende zorgen in ons eigen kleine gezinswereldje, stond de deur naar de buitenwereld opeens weer op een kier. Nog voordat ik thuis was, zat die deur weer stevig dicht. Die buitenwereld was nog veel te groot.

Tja, het lijkt je zwaar. Ik vraag me af wat jou precies zwaar lijkt. Bedoel je de angst dat hem iets overkomt of wordt aangedaan, zonder dat hij dat aan ons kan vertellen?

Tegen beter weten in hoopte ik dat hij zijn broertje nog altijd zag zoals vroeger: gewoon als zijn broertje.

De afgelopen jaren hebben we meer artsen ontmoet dan ons lief is. Vers in het geheugen staat de kinderarts die acht jaar geleden vaststelde dat Flo een drietal ernstige hartafwijkingen had die hij zonder operatie niet zou overleven.